MY DCMBR # 11

- Usta, qar istəyirəm! Belə dekabr olmaz..

***

- Qar yağır e çöldə..
- Nə?!..

***

Bu gün gəldin..

Görüşə çıxdım səninlə. Çox sərt idin. Sanki əvəz çıxırdın məndən. Buz küləyinlə üzümə sillələr vurub, qar damlalarınla incidiyini göstərirdin mənə.

Düz deyirdin. Mən o mən deyildim. Küləyi sürətləndirib əlimdə siqareti söndürmək istəyirdin. Kapüşonumu inadla başımdan çıxararaq səsini daha yaxşı eşidim deyə havanı daha soyuq edir, ayıldırdın məni.

İncimişdən məndən. Çox dəyişdiyimə görə. Mən də səni qısqanırdım mənə qədər gəzdiyin ölkələrdə yağdığın damlara, evlərə, küçələrə, ölkələrə...

***

Это были не те манеры. Это был не тот я. Да, признаюсь - я уже не тот человек. Но ты тоже не та декабрь которую я встречал босиком с первым снегом у нас во дворе...

Ты знаешь как я скучал? Скучал как бездомная собака по хозяину. Скучал как маленький ребенок по обятию матери.

Скучал днем, скучал ночью..

***
Bir az ayrıldın qırağa çəkilib, xiyabandakı şəhidlərin məzarını üşütməyə başladın.
Mənsə sənə baxırdım uzaqdan. İllərlə sevib yaxınlaşmağa cürət etmədiyim qız baxdığım kimi.

***

Çok tuhafdı biliyormusun.

Salaktık, sen de ben de. Karın zamanı değildi. Dışarıda acemice dolaşmanın da zamanı değildi.

Boşversene. Umrumda değil biliyorsun..
Uykusuz geceyle aşka dal, tam ortasında uyuya kal – diyor evliyya..

“…
Hüzünümün yüzü gülsün, ahvalim suskun, dokunan bana mendil tutsun..
Beyabanım fırtınan beni kavurur, göz yaşım kum olur dağılır kumuna tozuna karışır,
Bir az merhemet eyle! Etme, eyleme…” S.K.

***

Как я хотел.. Хотел что бы меня признали виновным..

Виновным в том что я любил.
Нет друзей, нет брата, нет сестры, нет любимая..

Я совсем одинокий, я бездомный, я уличный, но не дворовый..

***

Qal buralarda.. Buraxma məni..